Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Öyle orta yere
adres bile vermeden
hatta bazen vererek
sinirlenmeseydik, kızmasaydık
boşalmasaydık umarsızca,

Doyamazdık o gençlik yıllarımızda
dostluğun şiddetine,
derinliğine.
yediğimiz içtiğimiz,
duyduğumuz, tükettiğimiz
ayrı olmasın isterdik.

Köpeğe köpek diliyle iltifatı,
ağzına etli-kemik sunmayı,
ensesini boku bokuna
sanki pek istermişim gibi sevmeyi
onu kendince mutlu etmeyi
bu düzende öğrendim ben!

eminim dikkat etmiştir herkes
pek dürüst olmasalar da
en azından ayda-yılda bir kere
kimi hayatında bir kere
kendine karşı dürüst olmuştur ve
mutlaka düşünmüştür:

Hocam;
bırak antidepresanların bizler üzerindeki tartışılmaz etkisini
bize o hapları kullandıran
başka çıkışkapısı bırakmayan
şu Karı Dırdırı'nın gücünü hele bir kabul et de
sonra gel karşıma

Faturamızı ödemeyi unutmuşuz nasıl olduysa! ?
ADSL’miz kapalıydı haftasonu.
Sanki o 2 gün hayattan ayrıydım.
sonsuz bir hafiflik
huzurlu titreşimler ruhumda ve bedenimde...
beyaz bir ışık sardı bütün benliğimi.

En olmadık
umulmadık bir anda
en yoğun saatlerinde işimin
ofisin wc'sinde rahatlarken
çekseler yukarı aniden
tam da hayalimdeki uzay ortamına...

Ölçüsü alınası bir dilber O…
öyle tatlı, siyah-kıvırcık bir esmer ki
melez tadında;
insanın sütlü çikolata diye yiyesi geliyor!

Ölçüsü alınası bir dilber O…

Dimdiksin
taş gibi
geçirimsiz
tam yalıtılmış...

Ağlamayı sevmem diyorsun.

Her ne kadar
ayılarla ve magandalarla sıvama kaplanmış
artık dibi ve cibiliyeti görülmeyen bu bulanık bataklıkta
onları ellerimizdeki çomaklarla
iteleye iteleye
adımlarımıza yer açarak,