Ömer Çavdar Şiirleri - Şair Ömer Çavdar

Şimdi yürüdüğüm sokaklar da yalnızım.
Ruhum yük veriyor, bedenime.
Ağırlık ihtişamlı, zorlu büsbütün.
Ahkam kesiyor yüreğim hala olanlara.
İki çift ayak var hadi yürüyebilene,
Gidemiyorsun gitmek istediğin yere.

Martının karnı aç mı sandın?
O bir yakadan öbür yakaya geçmeye aşıktı.
Aşkı nimet olanın, sevdası zulüm olmaz.
Aşkı bugün olanın sevdası gün olur.
Aşk vardır, yardır, kara topraktır.
Aşk bir vardır bir yoktur deme.

Sadece okuduklarını göremezsin,
Beni görmeden bilemezsin.
Görsen de yüzümü görür, kalbimi hissedemezsin.
Aşıktır Ömer, aşkını bilemezsin.
Dünya bir yoldur, bir daldır.
Bulman gereken aşkın, son durağıdır.

Aşk her şeyin içinde aşktır.
Yoklukların, azlıkların, imkansızlıkların dışındaki aşka inanmam ben.
Ben size aşık olmadım demiyorum ben aşka aşık değilim artık.
Aşkın aşığı olamam.
Çünkü dünyadaki hiçbir aşk beni aşık edemez artık.
Ben aşkın aşık ettiğine inanıyorum.

Üşüdüğümde üstümü örterdin.
Yastığımı düzeltirdin boynum ağrıdığında.
Öksürdüğümde hemen bir çay yapıp getirirdin.
Halsizdim, düşmüştüm elinle yemek yedirdin.
Dudağım uçuklardı mutluluktan.
İçimden binlerce kelebekler uçardı gökyüzüne.

Alkol içmeden, ben sana sarhoştum.
Olamazdı gönlüm başka bedene sarhoş.
Anne şefkatine kalan çocuğun gözyaşlarıydım.
Kirpiklerimin ıslaklığı anlatırdı sana sevdamı.
Kız kulesinin yalnızlığı kadar sana mecburdum.
İhtişamlı Galata kulesi sanmıştım kalabalığı.

Seni sana anlatsam, sen bile kendini sevmezdin.
Ben seni sevmekle bir günah işledim.
Ben senden önce, içimdeki seni sevdim.
Sen bende güzeldin ve kimse bilmezdi bunu.
Ben sen olmuştum artık bana bakınca sen vardın.
Ben beni sevince seni sever gibi olurdum.

Fırtınadan sonra boran olur.

Senden sonra ki ben gibi.

Çok farkı yoktu aslında.

Ayaklar yorulmuşsa, yollarda kısalır.
Görünmez gördüklerimiz, anlamaz olur sevdiklerimiz.
Hasrete görünmez olduk.
Kapkara, ışık yok güneş zaten doğmaz.
Gökten bir zembil felaket yağıyor.
Yarında varmı, yarın geçer mi ?

Beni karala diye beyaz kâğıt olmadım sana.
Bizi çizersin sanmıştım.
Yeni bir aşk yazardık olmadı.
Romanlardan çalardık kahramanları,
masallardan yaşardık imkansızlığı.
Hatta sen prenses olsan, ben kurbağa da olurdum.