Gecenin kör vakti gönlüm hançerleniyor,
Gecedir seni beklediğim ve göremediğim de sen.
Gönlüm buruk ve kırık, uykuda haram sevdaya dahilmiş.
Sözünü etmediğimdir, sizin unutulan dediğiniz.
İçimde kalan acılar, yalnız bir başıma.
Harap ettiğin hayallerim, hoşça kal diyor.
Fikrimin kalemi gönlüme yazsın.
Yazılanlar kurşun gibi delsin ve geçsin.
Ama sen mürekkep bitmeden gel olur mu?
Dönülmez akşamın ufukları, beni bir başıma koysun.
Gönlüm karanlık ve çaresiz teslim olsun.
Ama sen güneş doğmadan gel olur mu?
Sessizliğimdeki ıssızlığım.
Işıkların arasındaki gölgeler kadardı.
Gördüğünüz yalnızlığım.
Kalabalıkların arasındaki çığlıklarda yabancılaşmıştı.
Soyutlanmış kötülüklerin arasında yıkılırken.
Hayasızca dert sanılan çukurlardan tırmandım.
Ah yıllar ne bedel ödettin.
Ter temiz ruhum sığmadı.
Kirli bedenler gönlü yatak odası sandı.
Sağ dönsem vurdular sola bakamadım.
Biliyordum yalancı gülüşlerin gamzelerini.
Ben fanilere baki demedim.
Zemheri gönlüme düşen güneştin.
Işığından daha çok kavuruşun,
Beyhudeydi sevgilim, biliyorum.
Sebep sendin, sonuç olmasaydı da olurdu.
Güzel sendin, kör olsaydım da görürdüm.
Kalemim aklım değil, kalemim gönlümdür.
Satırdır bir an, gönlüdedir ilham.
Bir yangındır bu, bir andır bu.
Yazılanlar yüreğimden akan damlalardır.
Yazdıklarımı bilip görecekler.
Peki, senin bana yazdıramadıkların,
Bir devir, devrin batışını gözle.
Batmış, gitmiş viran olmuş şehir.
Gönül, iğne ipliğinden geçmez.
Bir bakış, mühebbet hapis.
Ya sen sultandın, ya devr-i sultan.
Ahir, zamanı sultan, ne devr-i ala ne sen.
Düştüğün gibi kalkarsın,
Şaştığın kadar insansın.
Korkma, öldüğün gün yaşarsın.
Unutma dünyanın adaleti olmayabilir ama Allah’ın adaleti şaşmaz.
Ve seni beklemediğin yerde tecelli eder.
Hak ve batılı bulmaya çalışma, hakkı da batılı da yaratan bilemez mi?
Sen doğru oldukça hak seni bulur, hak senin olur.
Zordur bu yol, hakkın yolunda batıl, batılın yolunda doğru vardır.
Düşmekten korkma düşerken kaybetmezsin, kalkmazsan kaybedersin…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!