Ömer Çağlın Şiirleri - Şair Ömer Çağlın

Neden böyleydi hayatın yolu, annem?
Bir çocuk kalbinde açan yaralarla,
Öylesine soğuk ve karanlık,
İçindeki sevgi bile acının sarmalı.

Bir Anne, Bir Lider, Bir Rehber
Gönül tahtına kurulmuş bir zerafet,
Ağırbaşlı duruşunda sükûnet var,
Ne öğretmen ne öğrenci, fark etmez,
Herkese ana, herkese can yâr.

Anne Gibi Şefkatli, Dost Gibi Yakın
Gönlü dolu sevgiyle, güler yüzüyle hep,
Yasemin Hocam, bir annenin şefkatiyle derin,
Öğrencilerine ışık, karanlığa bir fener,
Onun yüreğiyle her kalp umutla beslenir.

NERDEYDİN ANNE?

Dünyaya geldim, ilk nefes, ilk an,
Bir sıcak kucağa muhtaçken ben,
Ağlarken, sütüne hasretken,
Nerdeydin anne, hangi düşte sen?

Sabahın esenliğinde
Gündüzün aydınlığında
Gecenin karanlığında
Taşların altında Ayın ışığında
Yıldızların altında Seni ararım neredesin ey sevgili?

Geçmiş Olsun Niyazi Bey

Ayağın incindi, içimiz burkuldu,
Hayat sensiz bir başka soldu.
Gülüşünle ışık saçan güzel dostsun,
Derman versin Rabbim, gönlün dolsun.

Oğlum Yunus Emre’ye

Yunus Emre, biricik canım,
Seninle dolup taşar her anım.
2014’te açtın hayata gözlerini,
Neşeyle doldurdun tüm günlerimizi.

Ölmeden Önce Ölmek

Bu dünya bir han, gelen göçer demez,
Nice sultan vardı, iz yok, ses gelmez.
Bir sırdır toprağa düşen her nefes,
Bizi hakka çağırır, dön de gel, demez.

Önder Mahallesi 19. Sokak

Önder Mahallesi, on dokuzuncu sokak,
Yamalı çorapla büyüyen çocuklar,
Bir kenar mahalleydi, işçi mahallesi,
Ama gönüller zengindi, tertemizdi arkadaşlıklar.

Orman Yanarsa, Vatan Ağlar

Yanarsa orman, yanar dağ, taş, ova,
Bir çığlık yükselir göğe doğru, tek bir sözcük: "Yeter!"
Çamların iç çekişiyle başlar ağıt,
Yanar yeşil, yanar serin, yanar sessiz seher.