Ömer Akbıyık Şiirleri - Şair Ömer Akbıyık

Hüznüm Neşem Canımsın

Hüznüm,neş'em,kederim,dermanımsın,Canımsın,
Ömür boyu sürecek,silinmeyen anımsın,
Yaşam iksirim,Canım, tutunduğum dalımsın,
Goncalardan derlenmiş, bir nadide balımsın.

Gönlüme hüzün doluyor
Sensiz geçen her günüm elem,azap oluyor,
Gözlerime yaş,gönlüme ise hüzün doluyor.
Hüzünlüyüm sadece ne huzur kaldı,ne sevinç,
Yoksa buğulu gözlerle dolaşır mıydım hiç.

Günün birinde bir bilge derviş varmış,
Elindeki 99'luk tesbihi ile,
“Allah, Allah” diye zikre dalar, coşarmış.
Bir gün, kucak dolusu gülle giden genc bir kızı görmüş,
Dönüp arkasına 'Hey dur! Ne bu halin? ' diye sormuş;
'Kiz, 'Sevdiğime çiçek götürüyorum, ne var bunda? '

Hergün bayram olmaz,
Bir gün tersine döner talihin,
Çalışıp,çabalaması nafile,
Kısmetinde yoksa Salih'in.
*
Kimine miras düşer, semirip şişer,

Saklayamam hüznümü,görüp, hemen tanırlar,
Karam seni Leyla,beni bir Mecnun sanırlar,
Kime yansansam bu derdimi anlamazlar asla,
Karam seni Leyla,beni bir Mecnun sanırlar.

08 Temmuz 2011

Bilirim; kara haberi kaldırmaz her yürek,
Sanki bir taş düşer insanın başına,
Değirmen taşı gibi ağır mı ağır,
Kaldıramaz insan.
Ve bazen sitem ederiz göklere,
Bazen “takdiri İlahi” der,eğiliriz yerlere.

Gün olur,
Böyle yalnızlıklarda sanırsın yaşayamazsın,
Öyle bir gam dolar ki içine,
Taşıyamazsın.

Ve;

Sevenler Ayrılmasın
Zindan olur bu alem,sevenler ayrılırsa,
Gönülde açan çiçek,bir vedayla solarsa,
Vuslat mahşere kalır,can bedenden çıkarsa,
Gönülde açan çiçek,bir vedayla solarsa.

Kara Meleğim

Öylesine derin,öyle hazin bir yara açtın ki bana,
Kahrım bir sitem değil,asla ve asla sana
Yaktın beni Kara meleğim,geriye nem kaldı?
Yeniden kavuşmamız ancak Mahşere kaldı!

Bilinir ki gidenler dönmez geri, Heyhat hiç yok gelen,ta ezelden beri, Giden gelir diye,avunup,aldanma, bigam olup,yanma yüreğim yanma. Neyi sevdimse onu benden aldılar, Sevgiliyi Leyla,beni Mecnun sandılar, Anlamam ki, neden bigâne kalırlar! Sevileni Leyla,beni Mecnun sandılar. -Ömer AKBIYIK- Brisbane 06 Ekim