Her akşam azar azar bölüyor sesinin yankısı
Çığ gibi iniyor bakışların; çağırıyor ölüm sancısı
Yaralıyor yaprak yaprak şehrinin saçakları
Ölüyorum ansızın gör içimdeki kanlı bıçakları
Kanımla yıkanıyor dört mevsim ve taş duvar
Çağırıyor sanki ruhumu ötelerden bir rüzgâr
Nedir bu kan rengi yağmurlar yapraklarıma inen
Nedir bu zehirli öfke nehirlerimi söndüren
Ölüyoruz, anlasana sularda açan sarmaşık gibi
Ölüyoruz, kokular arasında karanlık yaprak gibi
Ölüyoruz, anlasana beyaz bir buluta çıkmış gibi
Ölüyoruz, tenha bir aleve karışmış gibi
Ahmet Çiçek
Kayıt Tarihi : 29.11.2021 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/29/oluyoruz-anlasana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!