Ölümüne Yürüyenler

- Sarıkamış Şehitlerinin Anısına Saygıyla

Hangi yamaç buzları hangi doruk ayazı
Hangi gökyüzü döner hangi gece utanır
Neferler katar katar, dağda yol kar beyazı
Türküdür Sarıkamış, dilde hece utanır

Bir yanım Anadolu bir yanım Orta Asya
Allahuekber Dağı, soğuk setler geriyor
Ata yurdu bildiğim, Hazar renkli Kafkasya
Soluğumda buharla, yavaş yavaş eriyor

Güneyin çöllerinden, uzak yollardan geldim
Güneşin sırt döndüğü, buz kaplı diyarına
Yırtık göynek ucuyla, terli alnımı sildim
Gayrı karlar kefendir, adım kalsın yarına

Ey! Dumanlı şafağın, sis yüklü patikası
Ya şu cengin yoluna, bir ışık tut gideyim
Ya da çekil kenara, gelsin düşmanın hası
Böğrümdeki sancakla, son borcumu ödeyim

Gökte yıldız titriyor, mumda aleve benzer
Bakınca halesinde, bir hilal görüyorum
Göğsümde yâr ateşi, sırtımda yağlı mavzer
Gecenin beyazında, biçare yürüyorum

Sarıçam Ormanları, yeşilini gizliyor
Güneş değmez ucuna, kırağ çalmış doruklar
Hangi kudret nereden, bizi nasıl izliyor
Geceye döner akşam, buz tutarken çarıklar

Diz çöktü bir kahraman, hedefe aldı nişan
Çakmak çakmak gözlerle, geceye kafa tuttu
Durdu bir ufka baktı, dedi: “Hâller perişan”
Parmak öylece kaldı; tetiği son umuttu

Vız gelir dedim ama çoğaldıkça çoğaldı
Değil düşman kurşunu, vurdu kar taneleri
Bir ağaç gövdesinde, kolum sarılı kaldı
Bir baktım yiğitlere, mosmordu sineleri

Sisli dağın sırtında, kar çiçekleri yolduk
Yapraklar 'Kar Gül’üydü, bizler birer kardelen
Düşmana değil ama Allah'a teslim olduk
Besmele çeke çeke, uyuyordu her ölen

Yürek alev alevken, kangrendi ayaklar
Donmuş parmak ucuyla, yine cenge hazırız
Bağımsızlık düşünüp; istikbâli sayıklar
Doksan bin kez ölerek, yine tarih yazarız

Ölümüne yürüdük! Bu memleket aşkıyla
Bu cennete mührünü, vuranlar hep var olsun
Gel gör kimi yurt sever, kimi soysuz eşkıya
Al bayrağı bağrına, saranlar hep var olsun

21 Ekim 2024