Mustafa Bay Şiirleri - Şair Mustafa Bay

/Koca bir sahra var içimde öyle kolay dolmayacak…/

Sana;
Yaşadığımız ayrı şehirlerin
Farklı kaldırımlarında yürürken rastlamıştım
Bana sorman gereksizdi dar köşe başlarının sıkışıklığını

/Rüzgârlar okşardı saçımı
Dokunsa bir el korkardım
Kulağımı dayayıp rüzgârın sesine
Nefesim karışırdı nefesime…/

Zaten korkağın biriydim ben

Hadi giy de çık üstüne sonbaharı
Yanmadan üşümeden yürüyelim biraz
Yağdı ilk yağmurlar bitti kızgın yaz
Bana eylülü anlat eylül bak biraz…

Katışıksız maviye mahmurluğun düşsün

İşaret parmağı ıkına sıkına çıkıp yeninden
Kendi sokağına doğru kıvrıldı yeniden.

Akıl mı kendini kandırdı
Yoksa şehirle beraber insanlık mı yabancıydı kendine?

Yürürüm sanırlar
Üstünden atlayıp geçtiğim ipini koparmış taşlar.

Bir yanım devriktir oysa
Kolunu kaybetmemek için
Elini taşırım sürekli sol cebimde

Nikotin öpüşü sokuldu yavaşça
Kan damarını unuttu!

Günah günahı tuttu yakasından
“Bırak aksın…”

Uykulu halinle, dünden yarına
Artık ne tadın var, ne tuzu kaldı
Uyanman belli ki, Türk’ün bağrına
Sokulu bir hançer, bir sızı kaldı!

Türklüğün sorguda, kimlik belirsiz

Ayağı yere basmayan
Her arzu
Boşluğa düşer diye

Hiç merdiven dayamadım hayallerime,

İnceden yağıyor yağmur
Ürkütmeden kuşları
Kargaları,

Göçlerden arta kalan kiremit
Yavaştan eriyor.

Ne Üsküdar
Ne Ümraniye
Atı alan “Taş Duvarlara” tosladı,

Zaten son duraktı “Fıstık Ağacı!”