Ölümümsün... Şiiri - Ender Altınışık

Dallara küsen sevdalarda
tutunduğum dalımsın
gel
sensiz bırakma.

Gözlerinden süzülürüm,
düşer,
bin parçaya bölünürüm
ölürüm…

Küllerimden her yarattığımda seni
bir anka kuşu olur
gidersin masal dağına…
Al beni de yanına;
bırakma yalnızlığın koynuna…

Sen inceden inceye eriten ömrümü
içimdeki yarasın,
kalbimde sızı…

Hiç yazmadığım şiir,
yaşamadığım en mutlu günsün.
Sen dünüm,
bugünümsün…
Sen benim
ölümümsün...