Ölüme Ramak Kala Sevmek

Seni,
Ölüme ramak kala sevmek var
Seni,
Ayak basılmamış kaldırımlara
Okunmamış şiirlere yazmak
Seni,
Deniz mavisi gözlere hapsetmek bir ömür.
Seni sevmek imkânsız
Seni,
Bilirim yasaksım bana
Seni ölüme ramak kala sevmek var
Seni bir dumanlı efkârla
Seni,
Bir kadeh buzlu rakıyla paylaşmak
Seni,
Seninle sensiz geçen günlere inat
Ölüme ramak kala sevmek var seni.
En başından yazmak var bu kaderi
Kırık bir kalem ucuyla
En başından
En yeniden hayata başlamak
Serin bir yaz sabahında
Yalnız sen varsın
Sen kaldın buruşmuş avuçlarımda
Ölüme ramak kala sevmek var seni.