4 Nisan 1953 günü İtalya'da ki Nato tatbikatından dönerken Çanakkale'de Nara Burnu açıklarında İsveç Bandıralı Naboland adlı kuruyük gemisi ile çarpışıp batan ve 81 Türk Denizcisine mezar olan geminin adıdır Dumlupınar... Dumlupınar bir zaferdir savaşta, kanla, kahramanlıkla yazılan, ancak hüzünde salar yüreğimize, şehitlerimiz, 81 asil denizcimiz vardır içinde...
Çanakkale hep zaferler ile anılmıştır o tarihe 4 Nisan 1953'e kadar. Dumlupınar Denizaltısında ki kahraman denizcilerimiz başlarına böyle bir şeyin gelebileceğini, diri diri mezara girebileceklerini de akıllarından geçirmemişlerdi belki de... Kader onların seksenbirini aynı denizaltı da denizin seksen metre altında kıyamete kadar buluşturdu, şehitlik nasip etti onlara...
İlk etapta kıç torpidosuna sığınmayı becerebilen 22 kişi, her türlü olumsuzluğa rağmen yukarı ile irtibat kurarlar, ancak zaman da şartlarda sınırlıdır haliyle... İki kişi Naboland'ın pervanelerine kapılarak şehit olur, beş kişi de denizde bir müddet kaldıktan sonra kurtarılacaktır... Dalgıç arkadaşları on bir kere dalarak gemiye ulaşmayı denedikleri halde bunu bir türlü başaramazlar. Hayatlarından umut kesilir bir yer de ...
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta