Ölümde güzel Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Ne güzel ölünür kollarında
bugünde ölmek için ne güzel bir gün
hayatta öyle güzel ki
ne güzelde yaşanırdı oysa
şimdi boy vermiştir dağlarda papatyalar
serindir ırmaklar kar suyundan demlemeli çay
oturup şiir okumalı çaban ateşinde
üsküdardan buyan lo kimin yurdu
he canım çiçek dağı kıtlık kıran
gül açmaz çağla dökmez
he ahmet arif
bazen gül gözle süzülmez
temmuzda çiçeklenir dam koruğu
karacalar derelerde alır soluğu
keklik sesiyle kekik kokusu
edirneden ardahana kimin yurdu
ne güzelde yaşanırdı oysa
ıslak caddelerde kuru mendiller
evsiz bir çocuğun sıcak güneşi
bir kuytuda körebeye özlemler
bir solukta içebilmek şefkati
pusatsız rüyalarda puslu aynalar
camların kırığında sonbahar düşleri
değirmen taşında işlerken zamanlar
gülün rüzgara batar dikeni
ne güzel yenirdi şimdi buğday ekmeği
bir parça çökelek birazda yeşil zeytini
soğanın zarıyla tuzlu peyniri
illede öpmek kederli ellerini
ne güzel susulur kollarında
bugünde susmak için ne güzel bir gün
seslerde öyle güzel ki
ne güzel ağlanırdı oysa
şimdi ölmek zamanı
ah etmek vah etmek pişmanlara
ne güzel şey ölmek senin yanında
25.07.2016