Yaşasan da; yetmiş, seksen, doksan, yüz
Yılların son ucu ölümdür ölüm…
Uzun-kısa, iniş-yokuş, eğri, düz
Yolların son ucu ölümdür ölüm…
Her hayat bir ağaç, kainat orman
Can yere düşecek gelince ferman.
İstediğin kadar yükseğe tırman,
Dalların son ucu ölümdür ölüm…
Çocuk, genç, ihtiyar, hem bay hem bayan
Şerbeti içecek rızkını yiyen.
Acı- tatlı, doğru- yanlış söz diyen,
Dillerin sonucu ölümdür ölüm…
06/11/2009 Kayseri
Kayıt Tarihi : 17.1.2010 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!