Ölüm ne çare... Şiiri - Talat Özgen

kalp hapis olsa da umut ne çare
bahtın bir oyunu zamansız yare...

karalar bağlamış var iken gülmek
ben nerden bileyim suç imiş sevmek...

sanki elimde de yüreğin emri
nasıl diyeyim dur gözleri mavi...

esir olmuş gönül geçmiyor sözü
hasretle yanıyor sönmüyor közü...

kim istemez doğsun ufukta güneş
olması mucize kaderim kalleş...

sevilmeyen kulum demek ki öyle
yine de severim ölüm ne çare...

(Berlin,20.08.2015)