Ufukta umutlar batarken bir, bir,
Beynimi kemiren fareler öldü.
Viran bedenimde ruhummuş esir,
Azrail karşımda halime güldü.
Ruh arşa çıktı, beden dünyada,
Umutsuz aşklara giden dünyada
Peki ya sevgilim neden dünyada?
O da mı vefasız ellere kaldı?
...
Kayıt Tarihi : 5.5.2023 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Giresun 2010
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!