Gidişi ölüm gibiydi lakin, ölüm değildi.
Dönüşü mü, hiçbir zaman olmadı.
Kaç harman yeri yandı,
Kaç hasat toplandı.
Ki dağların önümde eğildiği ben,
Yatak yorgan düştüm.
En acısı da aşkını da birlikte alıp götürdü.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta