Ölüm Çiçeği Şiiri - Kağan İşçen

uzaklara yaktığım bir ateş sızısı
duyduk duymadık demeyin gönül bu
beyazların sevdaya düşmüş can alıcı karası
dağ oluklarına küskün serinlik şirinliğidir ayrılığın
ölümün en güzel işçiliğidir ayrılık
işsizlik günlerimin en güzel çiçeği sen ölüm çiçeği
sen hayata kapanmak açılmaz kapıların ardından
ağıt yaksam ben yanarım ezgilerinde kanım kaynar ölüme
sağ salim nasıl gider bu soyka yürek
bağladım isteklerimi isteklerine matem mi bu
nere gitsin bu ellerinin değdiği