Ölüm Binlerce Kez Ölüm Şiiri - Berdan Doğu

Nidâlarım yoktur avâzım çıkmaz benim
Artık eşkıyalar da sevdalı değil yalnızlığına
Ben hâlâ o asılsız inkisar bedevisiyim
Gönlümdeki mecnunların ıssız gecesiyim
Poyrazlar savursada kıyılardan karanlığıma
Ben hâlâ o saadet gemisinin bekçisiyim

O çılgın tayfalar avare sanırlar beni
Bilmezler ki bir ömür geçmekte kurtların sofrasında
Refiklerim var huzuru daim sanırlar beni
Oysa ben bir nergizim ateşler ortasında
Solmuyorum alevler eritsede renklerimi
Zafer naralarımı düşlüyorum bu muharebe meydanında

Ey bu fâni bataklığın tek sahibi
Derûnum da ki yangından haberdarsın biliyorum
Ben bu yangına bir damla su bulamıyorum
Ey bu göllerin, denizlerin ,okyanusların sahibi
Yandım, kül oldum, eridim dağılamıyorum
Sen sabret diyorsun ya, ben ölümsüz duramıyorum