Ölüm Şiiri - Şirkan Hatay

ÖLÜM
 
Hiç ölmeyecekmiş gibi ne hayaller kurarız!
Yarının tatlı düşleriyle hep uykuya dalarız!
Hayatlarsa asma dalındaki bir salkım üzüm!
Tane tane elleriyle kopartır onu, yazık ölüm!
 
Geçince yanımızdan bir mevta şöyle bir bakarız!
Ne bize, ne sevdiklerimize isabet etmez sanırız!
Zamansız bir misafir gibi kapını çalıverir gülüm!
Sen kovsan da onu, seni almadan gitmez ölüm!
 
Bir nefha taşırki insan, yaratıcının ruhundan!
Son nefesle teslim ederken, ayrılır canandan!
Hayat dizisinde ağlatır herkesi son bölüm!
Mutlu senaryoları hüzünle bitiriverir ölüm!
 
Başarı okyanusunda delice yelken açmışken!
Hayat merdivenlerinde tıkır tıkır yükselirken!
Beklentiler  boğaza takılır ah düğüm düğüm!
Lezzetleri, temennileri yıkıp geçiverir ölüm!
 
Çocukluk, gençlik, ihtiyarlık, biraz daha derken!
Binlerce yıl yaşansa da denirki, henüz çok erken!
Delikanlı, ak sakallı, hanumanlı süklüm büklüm!
Kimseyi tanımaz, herkese diz çöktürüverir ölüm!
 
Bağışlamaz bir saniye, ne kadar da yalvarsak!
Can canan yarışır, üstümüze atarken toprak!
Eş, dost hemen yalnız bırakıverir, bu ne zulüm?
Kaçılsa da ondan, herkesi tek tek yakalar ölüm!
 
Kalırsın kabirde tek başına, eyvah etraf kapkaranlık!
İmanın, Salih amelin varsa korkma! geleceğin aydınlık!
Hazırlığın yoksa, ebedi yolda kalırsın ah sürüm sürüm!
Cennet mi cehennem mi? Amellerin inkişafıdır ölüm!