Ölüm Şiiri - Mustafa Yaralı

Ne oldu ki bu kişiye,
Katılaştı düzler ona.
Ne çıktı da, ne doldu ki?
Öldü diyor sizler ona.

Soyucunun elindedir,
Beden soğuk, serincedir,
Her azası yerindedir,
Fayda vermez dizler ona.

Duyar iken duymaz oldu,
Görür iken görmez oldu,
Nefes alıp vermez oldu,
Işık vermez gözler ona.

Sağlarında sollarında,
Takati yok kollarında,
Sonu gelmiş yollarında,
Tamam demiş izler ona.

Yakınları buluşurlar,
Etrafına doluşurlar,
Yalnız onu konuşurlar,
Tesir etmez sözler ona.

Azrail’in gelişiyle,
Can alıp ta gidişiyle,
Yarım kalan her işiyle,
Ya nurlar ya közler ona.

Halkın önüne alınır,
Secdesiz namaz kılınır,
Başlar üstünde salınır,
Sin kazarız bizler ona.

Ten toprağa karışınca,
Can Allah’a kavuşunca,
Bu dünyadan savuşunca,
Yaralıyım özler ona.

12.02.2011…Mustafa YARALI