Ölüm Şiiri - Yakup Başar

Dinle dostum bu sözlerim sanadır
Ölümsüz nemrud’un varmı gölgesi
Topraktan geldik dönüş kara topraktır
Tapud’un içinde bir ömür üç metre çaput

Bak komşun aç iken sen tok yatarsın
Doğru dururken sen eğriye bakarsın
Sevdiklerini de koymuş nere kaçarsın
Dinlemez ölüm ne genç ne yaşlı

Kırma gönülleri hep şen şakrak ol
İnsaf et insanlara kırma bir gönül
Gideceğimiz yer yine kara topraktır
Dinlemez ölüm ne ana ne bacı

Uyma nefsine haramı helalı tanı
Düşün binlerce toprakta yatanı
Gitme kul hakkı ile ona af yok
Dinlemez ecel ne ağrı ne sızı

Hastalık gelir bir gün çöker üstüne
Ne şöhretin kurtarır ne paran senide
Var mı cebi kefenin daha ne durun
Dinlemez ölüm ne ün ne şöhret

Bu dünyanın etme malına heves
Garibana arka çık yerme yetimi
Ömür dediğin nedir ki bir nefes
Geride kalanlara yakışır ibret

Yaşlısı genci bir yerde toplanmış
Kaldı sevdiklerin sadece resimlerde
Çabuk tut elini belki de sıra sende
Allahtan ölümün hayırlısını dile

13.01.2011
Yakup BAŞAR