Ölüm Şiiri - Medine Yılmazer

Her canlı,tadacaktır,ne kadar acı olsada bu şerbeti,
Bazen,zamansız,yaşansada,nedense kimse,kıymet,bilmez,besbelli,
Hep bir,yerlere,yetişme telaşıdır,nefes alıyorken,yaşanan koşuşturmacalar,
Bir,gün bir bakmışsınız,yetişmeye çalışıyorken,siz bitmiştir,size ayrılan zaman

Arkanızdan,iyiydi,derler ve ya kötüydü, farketmez çoğu,zaman,
Bir kaç gün dür,yine size ayrılan zaman,araya sıkıştırılır,yavaş,yavaş,hatırlamalar
Gün gelir,yine hayat koşturmaca bekler,nihayetinde geçiyor,durmaksızın zaman, yaşamanız için hepsi lazım gidiyor,elden zaman.

Yüreğiniz, yanar,, yanar en derinlerden aklınıza düştüğü her saniye,
Ne yapsanız,geri getiremesssiniz, giden gitmiştir,bir kere,
Allahın emridir,insanoğlu,bu dünyaya misafir,
Çoğu zaman ah,vah çekllir,niye,benim halim böyledir,

Oysa,, ahh dersiniz,, kıymetini bilmedim,eşimin,dostumun,sevdiklerimin.,
Her gün,düşünüyordum,keşke bugün,gitseydim ya dediklerimiz,
Nasılda aldandınız,hayatın,renkli gösterilerine,ne kadar süslü sunuluyor,
Bu gösteriler gözümüze, Annemiz,Babamız,kardeşlerimiz,etrafımızdaki,
kişilerde bu,gösterinin içinde,

Var,iken kıymet,bilin,, ey.. insanlar,ağlamışsınız ardından kıymeti,yok o zaman,
Size,sunulan güzelliğin,dostluğun,sevginin,kıymetini bilin,
Elden gittikten sonra,bilmişiniz ne önemi var,
Mutlu olabiliyorsanız,sevdiklerinizle,verilmeden,elinize acı,şerbet,
Tatlı,mutlu,yaşayın, kırgınları,küskünlükleri,bir kenara iterek...