Ne filizlenip doğduğunu bildi,
Ne dal budak salıp büyüdüğünü.
Daha büyütürken meyvelerini,
Gördü sağa sola şaçıldığını.
Bir sonbahar rüzgarı salladı yaprağını,
Kar taneleri sarıverdi dallarını.
Yıkıldı up uzun toprağa,
Daha bitmemişti hayelleri,
Erkenmi düşmüştü toprağa?
Bunu bile soracak zaman bulamadı.
Biliyordu sultanlar bile kalamadı.
Kayıt Tarihi : 6.9.2010 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!