Ölüm Şiiri - Abdurrahman Sarıyıldız

Ölüm var elbette ömrümüm sonunda
Belki baharımda belkide hiç bitmesin dedigim anlarda
Öleceğim elbet
Giyeceğim kara toprağın urbasını bende
Gireceğim tabuta
Tam dört inanmışın omuzunda
Ya bugün ya yarın
Ölüm bir nefes gibi yakınımda
Azrail canımı almak için her an yakamda
Bende gireceğim işleyip bellediğim taoprağa
Üstümde bitecek çimenler, otlar
Yağmur yağacak sağanak sağanak
Çürüyüp gidecek benim de bedenim
Ya bugün ya yarın
Ayrılacağım yardan evlattan
Gireceğim toprağa
Ölüm bir nefes gibi her an yakınımda
Ölmeyecek gibi tapmışım dünyaya
Uyan gafil ruhum uykudan uyan
Yakındır ölümüm
Olur benim de bedenimi yıkayan
Suyumu kızdıran
Yakındır ölümüm gelir benimde başıma
Eş dost gelirler o zaman elbet birgün benimde yasıma

(NOT) Dünyasına dünyasına
Aldırma dünyasına
Dünya benim diyenin
Daha dün gittim yasına