Ölüm Şiiri - Sinem Karakaya

nihayet ruh bedene kavuştu...
açtı gözlerini rüya alemine!
bilseydi ayakta uyuduğunu;
hiç girmezdi beden kafesine! ...
ilk günler çözmeye çalıştı herşeyi!
geçti aylar.. yıllar..!
şimdilik arkadaş herşeyle! !
lisede şeytanlaştı çok bilmişlikle...
artık sokaklar onun; evrene sahip...
bilinçsizce! !
farkında değil hiçbirşeyin
bedene hükmettiğini düşünmekte...
her şeyi kendi istediği gibi kabullenmekte!
ilgisizce çok yıllar daha geçti...
farkındalık zamanı gelmişti! !
fakat 'azrail' elinde adresle..
çaldı beden kapısını 'habersizce'...! !
nihayetinde ruh kavuştu gerçeğe
açtı gözlerini ebediyet alemine! !