Bazen kral'ım bazen tehlikeli aslardan'ım bazen ölümüne aşığım.
Hayatım zehir gibi akıyor dudaklarımdan bazen zehirim içinden süzülüp geçiyor yüreğime.
Kendi hayatım yangın gibi körükleniyor karanlık yüreğimde çığlıklarımı duyuyorum kendi yüreğimde.
Hayatımı sigaram gibi çekiyorum içime ve herdefasında daha çok yakınlaşmak istiyorum beni ölüme götüren gerçeğe.
Bazen ise sevdam ölümle karşılaştırılır tek bir beden tek bir gerçekte ve yargılanır karanlık yüreğimde.
Üzgünüm gülüm sensizlik beni gerçekten yok etsede.
Üzgünüm gülüm bu sefer sonsuzluğa gitmem gerek.
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haktan Armağan Köni](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/13/olum-896.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!