Ölüm Şiiri - Nev-i Tecessüs

I.
Çok soğuk bir his şu ölüm,
Hiçbir şeyin kalmaması, zor,
Daha doğrusu senin kalmaman buralarda,
Bu güzel diyardan ayrılman, zor.

Lafı geçtiğinde bile,
Üşüyor insan,
Hem de kış soğuğu gibi değil,
Ruhun üşüyor, kalbin üşüyor…

II.
Nasıl da zormuş ölüm meğer,
Ayrılık ne kadar zormuş,
Senin ölmen bir zorsa,
Sevdiğinin ölmesi bin zormuş.

Hem o ölüyor çünkü,
Hem sen ölüyorsun, her gün,
Senin ölümün geçmiyor hem,
Acı verici, yavaş yavaş…
Her gün yeniden ölüyorsun uyandığında,
Onu hatırladığın an bir daha ölüyorsun.

Ama zor olan ayrılık aslında,
Sevdiklerinden ayrılmak,
Hatta nefret ettiklerinden.

Maalesef yine de,
Kaçınılmaz şey şu ölüm,
Hepimizin yakasında…