Ölüm Şiiri - Veysel Kızlarkayası

Ölüm

Koy karanlıkların da
Bir ani gidiştir ölüm
Toprakla gark olmak
Madde, madde ayrışmakdır ölüm
Uyanmamak üzere uyumaktır
Bülbülün gülünden ayrılışı
Bağı bağbanı terk edişi
Sesin sükuta erdiği yerdir
Masumane bir ayrılık
Dönüşü olmayan bir yoldur ölüm.
Madenin geçersizliğinin mananın arşa yükselişidir
Her doğanın eşit her ölenin eşit olduğu
Bir âlemdir ölüm.
Parasız pulsuz altınsız akçesiz
Değerin en yücesinin
mükâfatına amelince sorgusudur ölüm
Senliğin benliğin bittiği yerdir ölüm
İster başıma taş koyun ister bir ağaç dikin
Yemin ederim adım yazsanız da unutulacağım bende bir gün
Benim doğuşdan alın yazım
Bir nefes alış da can
bir nefes veriş de ölüm
benim adım.

VEYSEL KIZLARKAYASI