Ölüm Şiiri - Cevdet Dino

I.
Ay doğar gecemin endamı pir vadili çehresine nazlı nazlı
Güz yağışıdır bu sessizce asumanı derbeder ağlatan
Nice fermanlar okundu eteklerinde dağlarımızın
Bir yanda soğuk namlu ve al tetik
Bir yanda düşlerimin hafif gamzeli dilberi.

II.
Uzamış kirli sakallarım
Başımda tarak işlemez, keçe sertliğinde kabarık saçlarım
Zirvesinde harlanmış bir iki kıvılcım Zerdüşt ateşi,
Ovada homurdanan çift gözlü iki nehir şırıl şırıl
Gözlerimde hala o eski arzu
Derunda acıklı terennümlerle aksayan -topal- nağmeler

III.
Rüzgar sanki özgürlüğün marşını fısıldıyor ince ince
Gölgem benden hep bir adım ötede
Alaylı bir duruşla rengimi anlatıyor bana
Eşkıya yalnızlığımı sürmüşüm namlunun paslı ucuna
Şakağımın arasında ince bir sızı
En son duyduğum 'tak' sesi
Burnumda isli bir barut kokusu...