Ölüm Şiiri - Abdulkadir Bostan

Ölüm; yaşarken, duyulmayan duyu
Labirent düş sekmeleri ve kuyu

Ölüm; ömür tamamlayıcı hece
Ve önsezisiz bin bir bildirmece

Ölüm; aşına-i mahşer ki sorma
Tabut g/örgülü ayna, içi oyma

Ölüm; gündüzü de gecesi de bir
Sanki okul yolunda, son birdirbir

Ölüm; bir doğumun ilk sala sesi
Peygamberin son kez, miraç secdesi

Ölüm; gökten inen ince bir rötuş
Dalım yok diyene de, konan bir kuş

Ölüm; gölge oyununda son perde
Ve son deva, şu yaşam denen derde

Ölüm; kalp içinde saklı kördüğüm
Azrail de bir mühür, son gördüğüm