ÖLÜM
Ruhum uçtuğu anda yüceler yücesine.
Bu miskin vücudu kim kaldıracak arza.
Ruhumda fanilerin kokusu geziyorken.
Sonsuzluk tünelinin başında buldum birden.
Kapanan gözlerimle tene veda ederken.
Sımsıkı sardı beni bilmediğim o alem.
Kim sardı kefenimi, tenimi kim yıkadı.
Ben ne haldeyim şimdi ruhum orda uyandı.
Eğer ki tenden yana bir hak düşerse size.
Ben orada değilim, helal eyleyin bize.
Artık biçare bana, kıbramaz oldu elim.
Esaretten kurtuldu şimdi serbesttir ruhum.
Hakkı savunan adam nerdesin şimdi uyan.
Elem verme ya Rabbi! iki cihanda aman.
Kayıt Tarihi : 28.3.2009 17:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!