Ölüm Şiiri - Adem Garipoğlu

Ölüm gelmiş cihane, baş ağrısı bahane
Bu sözleri duyunca gezeceksin divane

Yaşanılan hüzünler bir yer bulur kendine
İşte o zaman yanar herkes kendi derdine

Tüm gözlere yaş dolar, boğazlara hıçkırık
Yaşayan sevdalara acı gelir ayrılık

Ne candan dost kalır ne yanında arkadaş
Sen köşeyi dönmeden giderler yavaş yavaş

Dost bildiklerin gelip ne var ne yok alırlar
Bu dünyadan göçerken eller bomboş kalırlar

Yatırırlar bir sabah bir musalla taşına
Çok erkendir gidişin hiç doymazsın yaşına

Yaratılış uzunmuş ecel ise bir anlık
Üzerine çökecek topraklarla karanlık

Dünya kısa gelirmiş sararan her yaprağa
Elbet sen de girersin şu karanlık toprağa

Bu dünyanın gülleri bir gün olur solarlar
Bütün fani bedenler topraklara dolarlar

Yollar uzun olsa da ölüm herkes başında
Ruhuna bir fatiha yazar mezar taşında...

16/03/2009