Ölüm Şiiri - Hamdi Güngör

Ölüm, ölümsüzlüğün kapısı ölüm,
Bu gün iki metre yukarda,
Yarın iki metre aşağıda,
Doğduğun gün belendiğin bez,
Uyuduğun beşik,
Vuslat için kefen,
Bir tabuttur,
Bilmez ki insan geldi gidiyor,
Ne için yaşar bu nebat ve hayvanlar,
Ölmek için mi,
Ayrılır ki insan akılla bütün beşerden,
Şaşmasın ki o yaşar ölmek için,
Ki insan bilmeli ölüm bedenleredir,
Ruhlar ki ebedi,
Almalı haktan, vermeli halka,
Unutmamalı ki ona layık olan en güzel şey,
Allahın rahmetidir.