Bekle ya da bekleme
Ölüm bir gün kapında
Ne zaman gelirse gelsin
Beklenmedik zamanda.
Kimine göre bitiş
Kimineyse başlangıç.
Kimine aslan pençesi
Kimineyse kırlangıç.
Düğün bayram diyen çok
Vuslat deyip eren de
Ne varsa burada deyip
Kabre öyle giren de.
Perde arkasındaki esrar
Söyle ölüm sen nesin?
Son nefesle kim bilir
Ne sırlara gebesin.
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümü yaşadım ben,yaşarken öldüm kaç kez
Ölünce ölünmüyor, ölümdür cana merkez
Ceset geldiği yere,ruh manaya gidecek,
İnsana ölüm yokki,hayat devam edecek.
Doğumun öncesinde,biz bu alemde vardık.
Hatırlamak zor ama,başka yerde yaşardık.
Ölüm yok olmak demek,değildir hakikaten,
Misafir değilmiyiz? biz bu dünyada zaten.
Ölüm:Ölüm değildir.Ölüm en büyük haber.
Göçeriz gerçek yurda,biz ölümle beraber.
Ölüm:Yeniden doğmak,hakikat alemine
Ya çileli bir hayat,yada mutluluk yine.
Ölüm:Güzel bir vuslat,dosta kavuşma günü.
Kâfire kara bir gün,müslümanın düğünü.
Ölümle ölmeyiz biz,o gün yeni doğarız,
Ölüm:Yokluk değildir,ölümden sonra varız.
Şehri Karakaya
Vuslat deyip eren de
Ne varsa burada deyip
Kabre öyle giren de.
ÇOK GÜZELDİ BENDE DERİMKİ
Haydi kalk
Bu sefer vedasız gideceğim
Cebimde bilyeler sırtımda kürek
Abı-hayat olacak ölüm
Ve...
Son nefes
Titreyerek düşecek dudaklarımdan…
Bir daha
Ölmemek için öleceğim
Söyle ölüm sen nesin?
Son nefesle kim bilir
Ne sırlara gebesin.
Ölümün adı bile hoş değil ama her canı ölümü tadacak şiiri kutlarım
Selam ve Du ile.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (9)