Bir böcek yerde takla atıyor
Sevincinden değil can havliyle yapıyor
Haşarat için bunda gerçek ölüm kokuyor
Hakikati bilen için düğün bitiyor
İnsan için ölüm; ne son
Bir bitişin başlangıcı ölüm
İyi ile kötünün ayrılacağı son düğüm
Görmeden inanılan en büyük gün
Varlığın ilk ve sonu toplandı
Bu kadar çok mahluk nereye sığacaktı
Mahşeri kalabalığı mahşer ağırlayacaktı
Arasat meydanında kalanlar kaldı
Arasat’ı geçenler cinler ve insanlardı
Yol geçen hanı değil,hesapla çalkalandı
Hesabı verenler gerçek saadeti buldu
Kalanlar ise cehenneme doğru yollandı
Böylece yepyeni hayatlar başladı
Sonu sorup çalışanlar sonsuz kaldı
Başlar yıldızların yüksekliğine denkti
Bugünden o günleri düşünmek gerekti.
03062008.2330 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 4.6.2008 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)