Ölüm Şiiri - Metin Tuncel

Metin Tuncel
205

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Ölüm

Bir dünya taşıyorum
Hep sen.....
Elleri ğözü
Dudağı sen
Çırpınışları ölümlerin
O dünyada
Ölüm yokmuş oralarda
Ölüm kadar tatlısın
Ne yazık ki öldüremiyorsun
Gerçekleri
Ne ölüm.....
Ne de sen......

(1988)

Metin Tuncel
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 09:05:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Gül Başpınar
    Gül Başpınar

    Ölüm! Adın 'kalleş' olsun!

    Çünkü;
    Ne bakıyor 'yaşına'....
    Ne de 'yarım' kalmışına...

    Ama... başka bir adı daha var... Ölümün... bende...

    Karanlık!

    O karanlık da... yüreğimi üşüten... hatta ve hatta donduran... ölümün aynası sanki...

    Çaresizliklerimi... bir ömür... diz boyu yaşatan...

    Ve... en kötüsü de ne biliyor musun... Sevgili Metin...

    Sonunun... yalnızlık olması...

    İşte o an... tek çare... tek sığınılacak liman... Rabbimiz kalıyor bize...

    Hani derler ya... 'ham koruk, pekmez olmaz' diye...
    İşte bu acılarla pişirip ham yüreklerimizi... yavaş yavaş kendini koyuyor yerine...

    Ne güzel değil mi... ne de güzel anlatıyor kendini...

    “Bilmedin mi, göklerin ve yerin hükümranlığı Allah’ındır.”
    “O, dilediğine azap eder.”
    “Dilediğini de bağışlar.”
    “Allah, her şeye kadirdir.”

    Rabbim her daim yanında... günün Gülşen olsun inşaAllah...

    O güzel yüreğine... her daim...
    Selam ve sevgilerimle...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Metin Tuncel