Ölüm Şiiri - Osman Utkan

Ölüm keskin bıçak gibi
Kesiverdi lezzetleri
Korkuyla ürpertir kalbi
Meleğin soğuk nefesi

Her giden gün biraz daha
Ölüme yaklaşmaktayız
Kök salarak dünyaya
Haktan uzaklaşmaktayız

Asıl yerimiz ahrettir
Er geç dönüş Allah’a
Azrail bir gece gelir
Belki çıkmayız sabaha

Adım adım ölmekteyim
Ne yapsın ki hayat bana
Sevinerek gülmekteyim
Düğündür memat bana

Aşıklara yoktur ölüm
Ölen hayvan toprak oldu
Sevelim sevilelim
Sevmeyenler helak oldu