Birdenbire söndü mum, ortalık kapkaranlık.
En çekilmez dert şimdi, özleminle yalnızlık.
Kimsecikler yok artık, bomboş bir dünyadayım.
Toprak çeker tenimi, bir ipin ucundayım.
Ağlayarak verdim ben bu dönülmez kararı,
Şimdiki yerim benim narin bir selvi altı!
Kayıt Tarihi : 15.11.2007 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O beyaz bir kuştu, ak kanatlıydı. Yel gibi dağları aşan atlıydı. Hayaldi, hayalden bile tatlıydı. Ne ışık bıraktı, ne iz bıraktı. Orhan Seyfi Orhon
TÜM YORUMLAR (8)