Ölüm. Şiiri - Doğan Deniz

Kum saati zerrelerini dökerken haznesine.
Zaman akıyor aheste aheste.
Karanlık biter gün açar.
Gün biter karanlık başlar.
Ne seni bekler nede beni.
Öylesine hızlı akarki anlayamazsın.
Birde bakmışsın salacaktasın.
Başucunda ağlaşanlar olur ama sen göremezsin.
Sevenin çoksa seni takip ederler
Toprağı üzerine kapatana kadar.
Yok kimsen yoksa
Yaşamında,da yanlızdın ne farkeder.
Dört kişilk bir allah rahmet eylesin senfonisiyle
Gidersin.
İşte hayatın gerçek yüzü.
Sanada banada kamayacak bu yaşam.
Kum saatinin hazneye düşen her kum tanesi gibi
Akp gidiyor yaşam.
Bankalarda sonsuz kredilerin
Katların, hanların,hamaların bittiği noktadayız artık.
Dört bacaklı ayaksız ata binmeye gör.
Ne gururun kalır ne kibirin.
Sana kalan sararlarsa bir kaç metre bez.