Ölüm Şiiri - Kürşat Uçar

ölüm astım tebessümlere sıralı dağlara
gülmek bilmeyen yüzleriniz vardı
çocuktunuz
istemediniz yarın olsun
yarındınız...
teneşir kokulu önlüklerim vardı
yerler gazete kağıdı
yer yer kan
ve ölüm yeraltı...

usülsüz yakıyor ateş gözlerimden düştüğü yeri
yağıyor 'son'
gri bir şehre
ve takvim kış diyor...

yaşı kadar bekleyenler var bir yazgıyı
sıralı dağlar
ve ölüm
ve tebessüm yazılır henüz gidenlerin yüzlerine...

*birimi günahtır pişmanlıkların
kendi dininde
ve ölüm...*