Ağır ağır koparırken
Çok sayfalı mezarından düşen ölü papatyanın yapraklarını,
Çabuk yırtılan saman kağıtlarına
Siyah bir mürekkep damlasıyla yayıverdim hüzünlerimi.
İçimdeki geceye şarkılar söyledim
Biten takvim yapraklarına sattığımda gençliğimi.
Geveze sessizlikle konuştum
Yarım kalan uykularda terk ettiğimde düşlerimi.
Ve sustu resimlerde hatıralar
Bütün makyajı akarken yaşlı duvarların,
Sustu kapımı çalan komşu yağmurlar
Güneş kesince çığlığını dilsiz karanlığın.
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 04:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)