Kapımda nöbet tutuyor ölüm
Tarifsiz bir hüzün kapladı içimi
Mevsim ayrılık mevsimi,
Göz yaşı mevsimi
Duygularım buruk buruk...
Sanki cehennemde yaşıyorum
Esen rüzgarla savruluyor dökülen yapraklar
Her biri darmadağın bir köşede
Tıpkı benim duygularım gibi
Hiç bu kadar umutsuz
Bu kadar çaresiz olmamıştım
Hayallerim karıştı içim titriyordu
Yüreğim param parça
Yinede yaşamak güzeldi aslında
Her şeye rağmen bin umut taşıyordum içinde
Her zaman umut şarkıları söylüyordum
Yinede bekliyordum geleceksin diye
Seni unutmak için uğraştım
Unutamadım...
Sen unutamadığımsın ama,
Ölüm kapımda yakındır bana...
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)