Ana kucağı mı sanırsın ölüm kendini
Nedir bu acelen sarmak için körpeleri
Isıtır mı kara toprak
Yar sinesine alışık tenleri
Bırak türlü işvelerini bir kadın gibi,
Baharlar geçsin sevdalanarak
Kış beyazı aydınlatınca yolun sonunu
Her nefes üflesin kendi mumunu
Naza çeksin bırak kendini tazeler
Sana koşarak gelen hazanlar yeter
Bize de misafir olacaksan eğer
Önceden haber verme,
Seni beklemek senden beter
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Köktürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/08/olum-391.jpg)
bilinmezki hangi an'da hangi can'da.
SAYGILAR ____
hani bir söz var; insan öleceği günü bilse çatlarmış
Önceden haber verme,
Seni beklemek senden beter
Son satır bitirdi... Çok güzeldi
yürek ve kaleme sağlık...
TÜM YORUMLAR (15)