Ölüm Şiiri - Yılmaz Baran

Uzun gecelerin sabahında seni düşlerim
Avuçların avuçlarıma pıranga
Gözlerin volkan tonunda ela
Saçlarını ben nekadar severdim

Uzun gecelerin tam ortasında seni düşlerim
Bir sonbahar parkında sessiz
Umut iklimine güneş gülüşlerin
Yer mekan yok kalplere esiriz

Uzun gecenin tam başında seni düşlerim
Yalnızlığın startı hüzünün finişi hayat
Hayal denizinin kaptanı benim
Rotam aşk fırtınam sensizlik

Uzun gecenin akşamı seni düşlerim
Elimde elinin değdiği kalemin
Mektup defterinden koparılmış bir yaprak
Seni,senzisliği sana yazmak isterdim
Ay matem havasında ben efkar
Üç tek sigaram bir yarım kadeh
Zehir kokuyor sensiz sabah
Yolum aynı ölüm güzergah