Ölüm Şiiri - Bilal Konal

Herkesin saati belli
Ne bir saat ileri
Ne bir dakika geri
Öyle bir an gelir ki
Saatin biter pili

Ölüm...Ne kadar da şiirsel.
Yolun sonunda giriş kapısı.
Faniliğin sonsuzluğa doğum sancısı.
Ya tebessum ya zemberek acısı.

Her an gelmek için izinli,
Kimi için eyvahların pençesi,
Kimi için Rabbe gidiş müjdesi;
Ve açılır gözlerinin perdesi.

Bütün hayatını bir film gibi izler;
Bir gün kadar kısa gelir seneler.
İnsan, işte o zaman, herşeyi görecek;
Nerden gelmişti ve nereye gidecek.

Ruh çıkar bedenden,
Ya tereyağından kıl çeker gibi,
Ya deriyi canlı yüzmekten
Bin kat daha şiddetli.

Bir çığlık yayılır haneye,
Dostlar sunar taziye,
Kiminin donuk olur gözleri,
Hıçkırıklar içinde kalır kimisi,

Ölüm her zaman ensende.
Bunu bilsende bilmesende.
Gireceksin kara toprağa sende,
Sen istesende istemesende.