Ölüm gelir ve seni alır.
Vaktin yoktur dur bekle demeye.
Ölüm gelir ve seni alır.
Gideceksin başka çare yok.
Ölüm adım adım yaklaşırken ardından
Gözlerindeki korku büyür.
Ecel gelip karşına dikilir,
Parmak uçlarında hissettiğin umutsuzluktur.
Sen bilmezsin küçüğüm,
Yaşamak denir buna.
Yaşamak, nefes almak
Ve sıkı sıkıya bağlanmak hayata...
Gidişlerin sonu yoktur.
Herkes gelir ve gider.
Kaçamazsın, kaçacak yer yoktur.
Gideceksin geldiğin gibi.
Garip şeydir yaşamak,
Günler yıldızları
Gecelerse denizleri saklar
Sen saklanırsın, hayat biter.
Kasım 2003
Kayıt Tarihi : 17.12.2005 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Aycan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/17/olum-242.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!