Ölüm Şiiri - Bahri Çapgulaş

ÖLÜM
Çağrıların karşı konulmazı;
Beden ve ruhun birbirinden ayrılması;
Yakındır bizede uğraması;
Büyük hikmettir genç yaşlı demeden alması.

Yalnız olanların yalnızlıktan kurtuluşu,
Ruhun kanatlanıp bedenden ayrılışı,
Sonsuzluğu arzulayanlar için sonsuzluk kapısı,
Hayat denen oyunun ilk perdesinin kapanışı.

Bazıları için yok oluş,nihayete eriş;
Düşüncelerinde bulunmaz onların tekrar diriliş;
Kemirir tüm benliklerini bu yanlış inanış,
Zannederler ki içki; zevk-ü sefa, onu unutmak bir kurtuluş.

Kimisi içinse sonsuzluk kapısı,
Gizemli dosta ulaşmanın yegane vesilesi,
Huzur ufkuna yelkenlerin fora edilmesi,
Fırtınaların yara almadan sona ermesi.

Bilinmez nerede nasıl gelecek,
Belki masamda bir bardak çay yarım kalacak,
Belki omuzum bir dosta yaslanacak,
Ne şekilde ve nerede önemli değil bu perde kapanacak.

Bitirilememiş hesaplar, kapatılmamış defterler,
Yarım kalmış sevgiler, yarım kalmış umutlar,
Sonbaharı beklemeden zamansızca daldan kopmalar,
Ürkek ürkek yanan bir mum gibi sönüp kalmalar.

Son bir elsallayış, son bir veda,
Başka bir pencereden bakacağız artık dünyaya,
Kavuşacağız sevdiklerimize başka bir diyarda,
Başka yerde açılmak için kapanıyor perde burada.

Her ruhun geldiğinde tenden ayrılışı,
Kimisi için dipsiz ve karanlık bir kuyuya atılışı,
Öylesine bir dünyadan gerçeklerle karşı karşıya kalışı,
Yoktur bunun ilacı, dermanı, kurtuluşu.

14.01.2002
KÜTAHYA