Ölüm Şiiri - İsmail Kıran

Ölüm bir gece vakti aniden gelir,

Herkes uykudayken gelir

Apansız, ummadığın bir anda gelir.

O günü de atlatacağını zannettiğin anda gelir.

Dört harfli dile yumuşak gelen bir kelimedir,

Geldiği anda yeri göğü titretir,

Feryat, figan kimse yaptığının farkında değildir.

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

Alır götürür, kimsenin göz yaşına bakmadan,

Genç-yaşlı, güzel-çirkin, zengin-fakir demeden,

Yürekler parçalanır, gözyaşları dökülür her bedenden,

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

Son görüştür, son tebessümdür sevgiliden kalan geriye,

Mezarlık yolunda giderken dönüş yoktur geriye,

Sevenler ve malın döner geriye, amelin dönmez geriye

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

İki taş bir metre toprak altına gömülür,

Son telkinler, son dualar yapılır,

Sevilenler, münker ve nekire terk edilir,

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

Ölen kendisinin öldüğünün farkında değildir,

Mezar taşına başı değince aklı başına gelir,

Keşke biraz zamanım daha olsaydı denir.

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

Yapılan bütün hatalara yanılır,

Boşa geçen o yaşam, o anlar sorgulanır,

Rahman’ın rahmet deryasına dalınır,

Ölüm bir gece vakti aniden gelir.

Emin 02.01.2004 Çiftlik