Ölüm Şiiri - Alper Yıldız

Ağla çocuğum ağla
Solsunda rengi yüznün
Gözlerin kara bağla
Deşsin kendini gözün

Neler acıttı canın
Ne oldu sana düşün
Aksında yere kanın
Tohumu ol bir düş’ün

Kim bilir neler vardı
Yürekte senin özün
her biri bir kurbandı
Adağı oldun sözün

Yer ve gök sana ağlar
Yakar her şeyi közün
Bilirsin bitmez sonlar
Bitse bile son güzün

Senden çıkar tüm yollar
İçinde evi hüznün
Toplandı bütün ruhlar
Bugün ağlama günün

Bitsin geçmiş özlemi
Tadını yaz ölümün
Sen sonsuzluk kalemi
Sende kendi ölünün