Ölüm Şiiri - Hicran Yaban

Gecenin içindeyken uyku
Bir feryat
Blok blok çarparak
Islak düşleri
Vurdu.
İnsanlar,
Ne geceye aittiler
Ne düşlere
Var olmanın acısı
Başlarında
Koyu bulutlara baktılar,
Pencerenin buğusundan.

Bir adam
Saat 03 de
Geceye
Belki de düş görememekten,
Feryattaydı.
Geceye uyuşuk bellekler
Hoşnutsuz sesi
Düşlerine alıp götürdüler.

Adam
Geceye kaldı
Köpekler uludu sonra
Islak koyu gecede
Yağmurun sesi
03 yaşında
Bir çocuğun düşünde
Görüldü.

Kıvrılıp çekiliyordu
Mazgallara su.
Soran olmadı sabah,
Vardiya
Durağında
Adamı.